Η Κινηματογραφική
Λέσχη Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής, παρουσιάζει την
Τετάρτη 10/6/2015 στις 21:00, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος και με ελεύθερη είσοδο, την ταινία:
“ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ” Ελλάδα – 2004 – 61΄.
Σκηνοθεσία: Λυδία Καρρά.
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα.
Αφηγητές: Πέμη Ζούνη, Λευτέρης Βογιατζής.
Παραγωγή: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΕΡΤ ΑΕ, ΛΥΔΙΑ ΚΑΡΡΑ
Σχετικά με τη ταινία
Το Αιγαίο που αγαπήσαμε, με τις σκληροτράχηλες πλαγιές & τις παρθένες ακρογιαλιές, εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς… Στη θέση του, αναδύεται ένα ατέλειωτο γιαπί χωρίς αμπέλια, αλώνια, αδόμητες παραλίες… Η ταινία, ανιχνεύει τις ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων, της μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών & αναμειγνύεται με τον λόγο – αντίλογο των κατοίκων, πλέκοντας το νήμα ενός πολυδιάστατου προβληματισμού. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής. Σ’ ένα άλλο επίπεδο, η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων… Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν… Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «… το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες. Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας…»
Η Λυδία Καρρά για την ταινία της:
Η «ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ» είναι καρπός αγωνίας για το πώς μεταχειριζόμαστε τη Γη στη χώρα μας, ειδικά το Αιγαίο. Μια γη που αγαπάμε αλλά θέλουμε, όπως ο Κρόνος στο μύθο, να καταβροχθίσουμε. Στην ταινία αναζητούνται αιτίες στα χρόνια της φτώχειας, του ξεριζωμού. Οι φωνές - όλες κατοίκων - πλέκουν έναν πολυδιάστατο προβληματισμό. Σε βαθύτερο επίπεδο, διαφαίνεται το εφήμερο, η παροδικότητα της ανθρώπινης φύσης.
Το φιλμ το 2005 απέσπασε το Βραβείο «Καλύτερης Ταινίας για τη Φύση» EUROPEAN HERITAGE FILM FESTIVAL 2005.
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα.
Αφηγητές: Πέμη Ζούνη, Λευτέρης Βογιατζής.
Παραγωγή: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΕΡΤ ΑΕ, ΛΥΔΙΑ ΚΑΡΡΑ
Σχετικά με τη ταινία
Το Αιγαίο που αγαπήσαμε, με τις σκληροτράχηλες πλαγιές & τις παρθένες ακρογιαλιές, εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς… Στη θέση του, αναδύεται ένα ατέλειωτο γιαπί χωρίς αμπέλια, αλώνια, αδόμητες παραλίες… Η ταινία, ανιχνεύει τις ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων, της μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών & αναμειγνύεται με τον λόγο – αντίλογο των κατοίκων, πλέκοντας το νήμα ενός πολυδιάστατου προβληματισμού. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής. Σ’ ένα άλλο επίπεδο, η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων… Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν… Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «… το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες. Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας…»
Η Λυδία Καρρά για την ταινία της:
Η «ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ» είναι καρπός αγωνίας για το πώς μεταχειριζόμαστε τη Γη στη χώρα μας, ειδικά το Αιγαίο. Μια γη που αγαπάμε αλλά θέλουμε, όπως ο Κρόνος στο μύθο, να καταβροχθίσουμε. Στην ταινία αναζητούνται αιτίες στα χρόνια της φτώχειας, του ξεριζωμού. Οι φωνές - όλες κατοίκων - πλέκουν έναν πολυδιάστατο προβληματισμό. Σε βαθύτερο επίπεδο, διαφαίνεται το εφήμερο, η παροδικότητα της ανθρώπινης φύσης.
Το φιλμ το 2005 απέσπασε το Βραβείο «Καλύτερης Ταινίας για τη Φύση» EUROPEAN HERITAGE FILM FESTIVAL 2005.
Η Υπεύθυνη της Κινηματογραφικής Λέσχης: Στάικου Σέβη.