Μανόλης Ἀναγνωστάκης - Φοβᾶμαι...

 

 

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο νὰ καταθέτουν γαρίφαλα καὶ νὰ δακρύζουν.
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατὶ, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.
Νοέμβρης 1983

Το μήνυμα των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης στα παιδιά της Γάζας

 

"Αγαπημένοι μας: Φάτιμα, Ράουαντ, Αμάνι,Τάρεκ, Άχμαντ, Άσραφ…..

πριν κάποιο καιρό σε μια εκδήλωση αλληλεγγύης στη Γάζα και στο λαό της Παλαιστίνης διαβάσαμε τους μονολόγους που είχατε γράψει. Είχαμε μείνει άφωνοι από τα γεγονότα που ζήσατε κατά τις ισραηλινές επιδρομές.. Από τον τρόπο που αποτυπώσατε όλο το εύρος των συναισθημάτων σας σε μία κόλλα χαρτί, με τη βοήθεια του θεατρικού εργαστηρίου στο οποίο συμμετείχατε... Σήμερα όμως μάθαμε πως οι Ισραηλινοί  βομβάρδισαν  ξανά τη Γάζα, είχατε νεκρούς, ανάμεσά τους και τρία παιδιά. Τρεις αθώες ζωές που χάθηκαν άδικα. Όμως γιατί; Γιατί ξανά εκείνοι βάζουν πάνω από τις χιλιάδες ζωές που ζουν στη Γάζα το κέρδος και το μίσος;  Γιατί για άλλη μια φορά αφήνουν τις βόμβες τους να σκορπίσουν το χάος σε ένα λαό που ουσιαστικά το μόνο που επιθυμεί είναι να προστατεύσει το χώμα των προγόνων του; Γιατί ξανά να σκοτώνεται άμαχος πληθυσμός;  Δολοφονούν εν ψυχρώ παιδιά. Βάφουν  το χώμα της Γάζας κόκκινο... Και εσείς; Είστε αδύναμοι. Δεν διαθέτετε τον εξοπλισμό τους και για αυτό συνεχίζουν τους βομβαρδισμούς. Θέλουμε να μείνετε πάση θυσία ζωντανοί. Κάθε ανάσα ζωής νικά το θάνατο. Έτσι  μια μέρα, θα καταφέρετε να νικήσετε το Γολιάθ του Ισραήλ και να ζήσετε ελεύθεροι. Χωρίς να φοβάστε να περπατήσετε στο δρόμο, χωρίς να φοβάστε μη σας πλακώσουν οι τοίχοι του σπιτιού σας. Να ξέρετε ότι είμαστε μαζί σας, αγωνιούμε για σας! Θα κάνουμε ότι μπορούμε, όσο μικρό και αν είναι αυτό, για να σας βοηθήσουμε όλους,  όλα τα παιδιά της Γάζας!

Η σκέψη μας θα σας ακολουθεί! Λευτεριά στη Γάζα! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!"

 

 

Ομάδα αλληλεγγύης στη Γάζα και στον λαό της Παλαιστίνης

2ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης

15 Νοέμβρη 2012