Πάσχα Ρωμέικο Του Αλέξανδρου ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Πάσχα Ρωμέικο

Του Αλέξανδρου ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

...Την εσπέραν του Μεγάλου Σαββάτου του έτους 188... περί ώραν ενάτην, γερόντιόν τι ευπρεπώς ενδεδυμένον, καθόσον ηδύνατο να διακρίνη τις εις το σκότος, κατήρχετο την απ' Αθηνών εις Πειραιά άγουσαν, την αμαξιτήν. Δεν είχεν ανατείλει ακόμη η σελήνη, και ο οδοιπόρος εδίσταζε ν' αναβή υψηλότερον, ζητών δρόμον μεταξύ των χωραφίων. Εφαίνετο μη γνωρίζων καλώς τον τόπον. Ο γέρων θα ήτο ίσως πτωχός, δεν θα είχε 50 λεπτά διά να πληρώση το εισιτήριον του σιδηροδρόμου, ή θα τα είχε κ' έκαμνεν οικονομίαν.
Αλλ' όχι δεν ήτο πτωχός, δεν ήτο ούτε πλούσιος, είχε διά να ζήση. Ήτο ευλαβής, και είχε τάξιμο να καταβαίνη κατ’ έτος το Πάσχα πεζός εις τον Πειραιά, ν' ακούη την Ανάστασιν εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και όχι εις άλλην εκκλησίαν, να λειτουργήται εκεί, και μετά την απόλυσιν, ν' αναβαίνη πάλιν πεζός εις τας Αθήνας.

Ήτο ο μπαρμπα-Πύπης, ο γηραιός φίλος μου, και κατέβαινεν εις Πειραιά διά ν' ακούση το Χριστός ανέστη εις τον ναόν του ομωνύμου και προστάτου του, διά να κάμη Πάσχα ρωμέικο κ' ευφρανθή η ψυχή του. Και όμως ήτο... δυτικός.
Ο μπαρμπα-Πύπης ήτο Ιταλοκερκυραίος απλοϊκός, Ελληνίδος μητρός, Έλλην την καρδίαν, και υφίστατο άκων ίσως, ως και τόσοι άλλοι, το άπειρον μεγαλείον και την άφατον γλυκύτητα της εκκλησίας της Ελληνικής. Εκαυχάτο ότι ο πατήρ του, όστις ήτο στρατιώτης του Ναπολέοντος Α', “είχε μεταλάβει ρωμέικα”, όταν εκινδύνευσε ν' αποθάνη, εκβιάσας μάλιστα προς τούτο, διά τινων συστρατιωτών του, τον ιερέα τον αγαθόν. Και όμως όταν, κατόπιν τούτων, φυσικώς του έλεγέ τις: “Διατί δεν βαπτίζεσαι, μπαρμπα-Πύπη”, η απάντησίς του ήτο ότι άπαξ εβαπτίσθη, και ότι ευρέθη εκεί.
Φαίνεται ότι οι Πάπαι της Ρώμης με την συνήθη επιτηδείαν πολιτικήν των, είχον αναγνωρίσει εις τους ρωμαιοκαθολικούς των Ιονίων νήσων τινά των εις τους Ουνίτας απονεμομένων προνομίων, επιτρέψαντες αυτοίς να συνεορτάζωσι μετά των ορθοδόξων όλας τας εορτάς. Αρκεί να προσκυνήση τις την εμβάδα του ποντίφηκος, τα λοιπά είναι αδιάφορα.
Ο μπαρμπα-Πύπης έτρεφε μεγίστην ευλάβειαν προς τον πολιούχον άγιον της πατρίδος του και προς το σεπτόν αυτού λείψανον. Επίστευεν εις το θαύμα το γενόμενον κατά των Βενετών, τολμησάντων ποτέ να ιδρύσωσιν ίδιον θυσιαστήριον εν αυτώ τω ορθόδοξω ναώ (Il santo Spiridion ha fatto questo caso*) [ο άγιος Σπυρίδων προκάλεσε αυτό το θαύμα], ότε ο άγιος επιφανείς νύκτωρ εν σχήματι μοναχού κρατών δαυλόν αναμμένον έκαυσεν ενώπιον των απολιθωθέντων εκ του τρόμου φρουρών το αρτιπαγές αλτάρε [αγία τράπεζα των καθολικών]. Αφού ευρίσκετο μακράν της Κερκύρας, ο μπαρμπα-Πύπης ποτέ δεν θα έστεργε να εορτάση το Πάσχα μαζί με τσού φράγκους.

***

Την εσπέραν λοιπόν εκείνην του Μεγάλου Σαββάτου, ότε κατέβαινεν εις Πειραιά, πεζός, κρατών εις την χείρα την λαμπάδα του, η έμελλε ν' ανάψη κατά την Ανάστασιν, μικρόν πριν φθάση εις τα παραπήγματα της μέσης οδού εκουράσθη και ηθέλησε να καθίση επ' ολίγον ν' αναπαυθή. Εύρεν υπήνεμον τόπον έξωθεν μιας μάνδρας, εχούσης και οικίσκον παρά την μεσημβρινήν γωνίαν, κ' εκεί εκάθισεν επί των χόρτων, αφού υπέστρωσε το εις πολλάς δίπλας γυρισμένον σάλι του. Έβγαλεν από την τσέπην την σπιρτοθήκην του, ήναψε σιγαρέτον κ' εκάπνιζεν ηδονικώς.
Εκεί ακούει όπισθέν του ελαφρόν θρουν ως βημάτων επί παχείας χλόης, και πριν προφθάση και στραφή να ίδη ακούει δεύτερον κρότον ελαφρότερον. Ο δεύτερος ούτος κρότος του κάστηκε [του φάνηκε] ότι ήτον ως ανυψουμένης σκανδάλης φονικού όπλου.
Εκείνην την στιγμήν είχε λαμπρυνθή προς ανατολάς ο ορίζων, και του Αιγάλεω αι κορυφαί εφάνησαν προς μεσημβρίαν λευκάζουσαι. Η σελήνη, τετάρτην ημέραν άγουσα από της πανσελήνου, θ' ανέτελλε μετ' ολίγα λεπτά. Εκεί όπου έστρεψε την κεφαλήν προς τα δεξιά, εγγύς της βορειανατολικής γωνίας του αγροτικού περιβόλου, όπου εκάθητο, του κάστηκε, ως διηγείτο αργότερα ο ίδιος, ότι είδεν ανθρωπίνην σκιάν, εις προβολήν τρόπον τινά ισταμένην, και τείνουσαν εγκαρσίως μακρόν τι ως ρόπαλον ή κοντάριον προς το μέρος αυτού. Πρέπει δε να ήτο τουφέκιον.
Ο μπαρμπα-Πύπης ενόησεν αμέσως τον κίνδυνον. Χωρίς να κινηθή άλλως από την θέσιν του, έτεινε την χείρα προς τον άγνωστον κ' έκραξεν εναγωνίως:
- Φίλος! καλός! μη ρίχνης...
Ο άνθρωπος έκαμε μικρόν κίνημα οπισθοδρομήσεως, αλλά δεν επανέφερε το όπλον εις ειρηνικήν θέσιν, ουδέ κατεβίβασε την σκανδάλην.
- Φίλος! και τι θέλεις εδώ; ηρώτησε με απειλητικήν φωνήν.
- Τι θέλω; επανέλαβεν ο μπαρμπα-Πύπης. Κάθουμε και φουμάρω το τσιγάρο μου.
- Και δεν πας αλλού να το φουμάρης, ρε; απήντησεν αυθαδώς ο άγνωστος. Ηύρες τον τόπον, ρε, για να φουμάρης το τσιγάρο σου!
- Και γιατί; επανέλαβεν ο μπαρμπα-Πύπης. Τι σας έβλαψα;
- Δεν ξέρω εγώ απ' αυτά, είπεν οργίλως ο αγρότης∙ εδώ είναι αποθήκη, έχει χόρτα, έχει κι άλλα πράματα μέσα. Μόνον κόττες δεν έχει, προσέθηκε μετά σκληρού σαρκασμού, εγελάστηκες.
Ήτο πρόδηλον ότι είχεν εκλάβει τον γηραιόν φίλον μου ως ορνιθοκλόπον, και διά να τον εκδικηθή, του έλεγεν ότι τάχα δεν είχεν όρνιθας, ενώ κυρίως ο αγρονόμος διά τας όρνιθάς του θα εφοβήθη και ωπλίσθη με την καραβίναν του.
Ο μπαρμπα-Πύπης εγέλασε πικρώς προς τον υβριστικόν υπαινιγμόν.
- Συ εγελάστηκες, απήντησεν∙ εγώ κόττες δεν κλέφτω ούτε λωποδύτης είμαι∙ εγώ πηγαίνω στον Πειραιά ν' ακούσω Ανάσταση στον Άγιο Σπυρίδωνα.
Ο χωρικός εκάγχασε.
- Στον Περαία! Στον Άι-Σπυρίδωνα; Κι από πού έρχεσαι;
- Αφ' την Αθήνα.
- Απ' την Αθήνα; Και δεν έχει εκεί εκκλησίες, ν' ακούσης Ανάσταση;
- Έχει εκκλησίες, μα εγώ το έχω τάξιμο, απήντησεν ο μπαρμπα-Σπύρος.
Ο χωρικός εσιώπησε προς στιγμήν. Είτα επανέλαβε:
- Να φχαριστάς, καημένε...
Και τότε μόνον κατεβίβασε την σκανδάλην και ώρθωσε το όπλον προς τον ώμόν του.
- Να φχαριστάς καημένε, την ημέραν που ξημερώνει αύριο, ειδεμή, δεν το 'χα για τίποτες να σ' εξαπλώσω δω χάμου. Τράβα τώρα!
Ο γέρων Κερκυραίος είχεν εγερθή και ητοιμάζετο ν' απέλθη, αλλά δεν ηδυνήθη να μη δώση τελευταίαν απάντησιν.
- Κάνεις άδικα και συχωρεμένος να 'σαι που με προσβάλλεις, είπε. Σ' ευχαριστώ ως τόσο που δε με ετουφέκισες, αλλά νον βα μπένε... δεν κάνεις καλά να με παίρνεις για κλέφτη. Εγώ  είμαι διαβάτης κ' επήγαινα, σου λέω, στον Πειραιά.
- Έλα, σκόλα, σκόλα τώρα, ρε...
Και ο χωρικός στρέψας την ράχιν εισήλθεν ανατολικώς διά της θύρας του περιβόλου κ' έγινεν άφαντος.
Ο γέρων φίλος μου εξηκολούθησε τον δρόμον του.

* * *

Το συμβεβηκός τούτο δεν εμπόδισε τον μπάρμπα-Πύπην να εξακολουθή κατ' έτος την ευσεβή του συνήθειαν, να καταβαίνη πεζός εις Πειραιά, να προσέρχηται εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και να κάμνη Πάσχα ρωμέικο.
Εφέτος το μεσοσαράκοστον μοι επρότεινεν, αν ήθελα, να τον συνοδεύσω εις την προσκύνησίν του ταύτην. Θα προσεχώρουν δε εις την επιθυμίαν του, αν από πολλών ετών δεν είχα την συνήθειαν να εορτάζω εκτός του Άστεως το άγιον Πάσχα.

1891

Άπαντα, τ. Β', εκδόσεις Δόμος

Την Πέμπτη βλέπουμε ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.

Την Πέμπτη βλέπουμε ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.
Με τουλάχιστον 100 δωρεάν, προβολές στην Ελλάδα την Κύπρο και αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη στις 20:00 το ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε των δημιουργών του Debtocracy και του Catastroika. Τις προβολές οργανώνουν ομάδες πολιτών, οργανώσεις και αντιφασιστικά δίκτυα ενώ συμμετέχουν ομάδες εργαζομένων, καλλιτέχνες και δημιουργοί από την ERT Open, το θέατρο Εμπρός κ.α


Χιλιάδες θεατές θα παρακολουθήσουν το ντοκιμαντέρ και από το διαδίκτυο στη διεύθυνση fascism-inc.com και info-war.gr αλλά και από τις σελίδες των χορηγών επικοινωνίας (ERTopen, Unfollow, Ελληνοφρένεια, e-tetRadio, Mojo Radio, Omniatv, Xpressed). Η Εφημερίδα των Συντακτών θα διανείμει το ντοκιμαντέρ, δωρεάν στους αναγνώστες της, το Σάββατο 12 Απριλίου.

Τα δυο προηγούμενα ντοκιμαντέρ, Debtocracy και Catastroika, είχαν σημειώσει περισσότερα από πέντε εκατομμύρια θεάσεις μόνο στο Ίντερνετ ενώ μεταδόθηκαν από δεκάδες τηλεοπτικούς σταθμούς και σε χιλιάδες δημόσιες προβολές σε όλο τον κόσμο.

Το ντοκιμαντέρ αναζητά το ρόλο που έπαιξαν συγκεκριμένοι επιχειρηματίες και πολιτικοί στην άνοδο του φασισμού από την εποχή του Χίτλερ και του Μουσολίνι μέχρι τα χρόνια της Ε.Ε. και του μνημονίου.  Συζητώντας με γνωστούς ιστορικούς και δημοσιογράφους, όπως ο Ταρίκ Αλί, ο Γ. Μαργαρίτης, ο Σπ Μαρκέτος κ.α οι δημιουργοί αναζητούν το πραγματικό πρόσωπο του σύγχρονου φασισμού, πίσω και πέρα από τις σβάστικες και τα νεοναζιστικά μορφώματα που αναπτύσσονται στην Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη.

Το σενάριο υπογράφει ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου ενώ τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει ο Άρης Τριανταφύλλου. Υπεύθυνος παραγωγής είναι ο Θάνος Τσάντας και στη δημοσιογραφική έρευνα συμμετείχαν ο Λεωνίδας Βατικιώτης και ο Αποστόλης Φωτιάδης. Τη μουσική του ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε έγραψαν ο Ερμής Γεωργιάδης και το συγκρότημα Last Drive ενώ οι δημιουργοί υπόσχονται και αρκετές ακόμη μουσικές και καλλιτεχνικές εκπλήξεις.

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν το ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε σε κάποια δημόσια προβολή ή ακόμη και να διοργανώσουν τη δική τους θα βρουν τις σχετικές πληροφορίες στη διεύθυνση fascism-inc.com.

Το νέο ντοκιμαντέρ της INFOWAR productions χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους θεατές του, από ενώσεις φοιτητών, εργαζομένων και από δεκάδες αντιφασιστικές πρωτοβουλίες σε όλη την Ευρώπη και διατίθεται δωρεάν χωρίς περιορισμούς χρήσης και αναμετάδοσης.

Όσοι επιθυμούν να ενισχύσουν την παραγωγή μπορούν να το κάνουν από τη διεύθυνσηfascism-inc.com. Οι δημιουργοί του ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε οργανώνουν ειδική προβολή, για όσους συνέβαλαν οικονομικά σε αυτή την προσπάθεια, την Κυριακή 13 Απριλίου, στις 14:30 στον κινηματογράφο Ιντεάλ – ο οποίος προσέφερε ευγενικά την αίθουσά του.

Infowar Productions

Πρόσκληση Διημερίδας Ομάδας Εικαστκών Τμήματος Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ

 Πρόσκληση
Η ομάδα Εικαστικών του τμήματος Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ σας προσκαλεί στην 1η Διημερίδα, που διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 12-13 Απριλίου 2014, με στόχο τη διερεύνηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ανώτατη Εικαστική Παιδεία, καθώς και η Μουσειακή Πολιτική στη χώρα μας. Ευελπιστούμε να φωτίσει όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές των διαφορετικών προσεγγίσεων που καταγράφονται σε θεσμικό επίπεδο και όχι μόνο.
Ευχαριστούμε τους προσκεκλημένους ομιλητές, οι οποίοι επελέγησαν με βάση την εμπειρία τους στους συγκεκριμένους φορείς κι όχι με κριτήριο την πολιτική τους ταυτότητα.
Είμαστε σίγουροι ότι και με τη δική σας συμβολή, η 1η Διημερίδα της Ομάδας Εικαστικών του τμήματος Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει μια πρώτη σοβαρή προσπάθεια διερεύνησης λύσεων στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Εικαστικές Τέχνες στη χώρα μας.
Η Διημερίδα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του αγαπημένου μας Σωτήρη Σιώκου, που μας στήριξε με όλες του τις δυνάμεις.


Τόπος διεξαγωγής: Κολωνού & Λεωνίδου 16 – 18,

Μετρό Μεταξουργείο

 ΟΜΑΔΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΡΙΖΑ

Η ομάδα εικαστικών ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από ανθρώπους του χώρου των εικαστικών που ανταποκρίθηκαν στο ανοιχτό κάλεσμα για τον πολιτισμό, το οποίο απηύθυνε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο του 2012 στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ψυχή του οποίου υπήρξε ο Σωτήρης Σιώκος.

Βραδιά μνήμης για τον αείμνηστο φίλο, σύντροφο και αγωνιστή Σωτήρη Σιώκο.



Την Πέμπτη 10 Απριλίου, στις 9.30 μμ. στο δ3 [Διδότου 3, Κολωνάκι]
Θα παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση με τίτλο «Τρεις κι εγώ», βασισμένη στην Commedia dell’ arte, που θα παρουσιάσουν οι «Ανήσυχοι Θεατρίνοι».
Η παράσταση είναι μια αναδρομή σ’ αυτό το είδος θεάτρου,  που πρωτοεμφανίζεται τον 15ο αιώνα και καταλήγει στον 20ο. Διάρκεια : 65΄
Θα ακολουθήσουν ομιλίες εις μνήμην του Σωτήρη Σιώκου.
(για την κράτηση θέσης, επικοινωνείτε : Λίντα Πεπέ - 6973697189 & Ιωάννα Κλειάσιου - 6944276630)
 «Τρεις κι εγώ»
COMMEDIA DELLARTE
από τους ΑΝΗΣΥΧΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΥΣ

Οι «Ανήσυχοι Θεατρίνοι» παρουσιάζουν  την παράσταση με τίτλο «Τρεις κι εγώ», βασισμένη στην Commedia dellarte. Είναι μια αναδρομή σ’ αυτό το είδος θεάτρου,  που πρωτοεμφανίζεται τον 15ο αιώνα και καταλήγει στον 20ο.
Τα κείμενα ξεκινούν από τα πρώτα αυτοσχέδια δείγματα γραφής των θεατρικών ομάδων του 15ου αιώνα, ανωνύμων συγγραφέων, και συνεχίζονται με:
-Μονόλογο του Καπιτάνου από έργο του Ρουτζάντε (1520)
-Σκηνή από τον «Κατσούρμπο» του Γεωργίου Χορτάτζη (1580)
-Τον περίφημο Πολιτσινέλο από τον «Κατά  φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου (1673)
-Σκηνές από τον «Υπηρέτη δύο Αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι (1739)
-Σκηνή από την «Διπλή απιστία» του Πιερ ντε Μαριβό (1723)
-Φθάνοντας στον 20ο αιώνα, οι «Ανήσυχοι Θεατρίνοι» παρουσιάζουν ένα μονόλογο από την παράσταση του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ «Ο Αρλεκίνο προξενητής», σε κείμενο του Βλαντιμίρ Σολόβιεφ και τελειώνουν αυτό το ταξίδι, με το «Πανηγύρι» του Ζαν Κοκτώ (1930).

Τα κείμενα συνοδεύονται από μουσική, τραγούδια, αυτοσχεδιασμό. Η μουσική ακολουθεί το ύφος κάθε εποχής και είναι επιλογή των ηθοποιών. Οι στίχοι των τραγουδιών είναι μετάφραση από σονέτα του 15ου και 16ου  αιώνα.

Διατηρήθηκε  το ερμηνευτικό ύφος των χαρακτήρων κάθε εποχής, ύφος που από αιώνα σε αιώνα αλλάζει. Έτσι,  παρατηρούμε τους χαρακτήρες να εξελίσσονται σύμφωνα με την κάθε εποχή.  Από τις πληροφορίες που μας δίνει ο Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, όταν βρισκόμαστε στις αρχές του 20ου αιώνα, οι ερμηνείες των ηθοποιών αλλάζουν, οι χαρακτήρες μεταμορφώνονται ολοκληρωτικά και ακολουθούν την  κοινωνική εξέλιξη.  Ο  Αρλεκίνο, που είναι και ο δημοφιλέστερος ήρωας των έργων της Ιταλικής Commedia dellarte, γίνεται τραγικός αλλά και κριτικός ως προς το κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής του και ο ήρωας του Κοκτώ ένας Πιερότο  χαμένος στο σύγχρονο κόσμο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συρραφή κειμένων και σκηνοθεσία: Αθηνά Κεφαλά

Μουσική:
  Ακούγονται αποσπάσματα από έργα των συνθετών :
Κώστας Καλδάρας, Αλέξανδρος Καμαρινέας, Jean-Baptiste Lully, Giovanni Paisiello, Giuseppe Giordani (Giordanelli), François-Joseph Gossec, K. Тургенева, Dmitri Schostakovich, Nino Rota, καθώς και έργα ανώνυμης δημιουργίας
Πιάνο: Κική Τσακιρίδου
Επιμέλεια Κοστουμιών: Χριστίνα Παρακεντέ
Φωτογράφιση: Φώτης Φωτόπουλος
Επιλογή των ζωγραφικών έργων που αναπαριστούν φιγούρες της commedia dellarte: Λίντα Πεπέ
Καλλιτεχνική επιμέλεια έντυπου υλικού: Ιωάννα Κλειάσιου

Παίζουν οι ηθοποιοί:  Αλέξης Βιδαλάκης, Σοφία Λυμπέρη, Νίκη Μαυροειδή, Σίβη Σιδέρη.


Για κρατήσεις θέσεων επικοινωνείτε με το δ3  :  210 3642990