Τι συμβαίνει άραγε με το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ Αθήνας;
Η διοίκηση προετοιμάζει το έδαφος για να αναλάβει τις δραστηριότητες που κάποτε μας ένωναν. Ξεκινώντας δειλά-δειλά και με τη σταδιακή επιδείνωση των ορών εργασίας απομάκρυνε τους εργαζόμενους από το Πολιτιστικό. Αποδυνάμωσε κατόπιν το συνδικαλιστικό κίνημα, το ρόλο και τις διεκδικήσεις του και τελικά το αποσάρθρωσε πλήρως με τις αποσχίσεις έργου και τις ατομικές συμβάσεις της ντροπής.
Ο όμιλος ΟΤΕ πλέον δραστηριοποιείται σε ομαδικά αθλήματα-χορωδία-εθελοντικές δράσεις-σεμινάρια-φιλανθρωπικά bazaar-περιβαλλοντικές δράσεις-εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας-γυμναστήριο-αθλητικές δραστηριότητες και συναυλίες έχοντας πλέον τον πρώτο και πολλές φορές μοναδικό ρόλο στις επιλογές των συναδέλφων για δημιουργία, ψυχαγωγία, άσκηση και διασκέδαση.
Η πρόεδρος και η γραμματέας του ΠΚΕ θάβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι
Θέλουν τον πολιτισμό απόλυτα ελεγχόμενο και συμπληρωματικό στις ορέξεις της διοίκησης. Θέλουν το Πολιτιστικό μας ‘‘κλειστό’’ σε ότι ελέγχουν αυτοί και όχι ανοιχτό στην κοινωνία και τους εργαζόμενους. Αποδεδειγμένα πλέον ο αποκλεισμός μας από την ευθύνη των τμημάτων, οι συνεδριάσεις-παρωδία μέσω τηλεδιασκέψεων και η αποχή από το φυσικό μας χώρο, έχουν οδηγήσει σε κλιμακούμενη απαξίωση. Στο βωμό των απαλλαγών από την εργασία σιωπούν στις εξελίξεις και αντιτίθενται σε οποιαδήποτε πρόταση διεκδίκησης. Η Ενιαία Δύναμη ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ έχει την απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη των αρνητικών συνεπειών για τους εργαζόμενους. Είναι οι ίδιοι που αφού διέλυσαν τα σωματεία μας και παρέδωσαν κατακτήσεις δεκαετιών συνεχίζουν την κατάχρηση της εξουσίας τους σε έναν ακόμα τομέα. Θα καταρρεύσουν μένοντας στην ιστορία ως η παράταξη των απολύσεων και της σταδιακής απαξίωσης του ΠΚΕ.
Το πολιτιστικό-εργατικό κίνημα δεν θα πέσει αμαχητί
Η Πολιτιστική Δημιουργία θα συνεχίσει να αντιπολιτεύεται και να ελέγχει την Πρόεδρο και τη Γραμματέα. Μαζί με τις υγιείς συνδικαλιστικές δυνάμεις θα υπερασπιστούμε την περιουσία και τις κατακτήσεις των εργαζομένων από όσους τις σφετερίζονται. Πλάι στον συνάδελφό μας και τον συνταξιούχο, αλλά κυρίως κοντά στις ανάγκες των συναδέλφων της επισφάλειας, των θυγατρικών και σε όσους βιώνουν την εργοδοτική αυθαιρεσία. Έχουμε το καθήκον να είμαστε φορέας πραγματικής αλληλεγγύης και ασπίδα προστασίας στα θύματα της βαρβαρότητας αυτού του συστήματος. Στις δραματικές αλλαγές στην κοινωνία που επέβαλλε η υγειονομική κρίση, η επιστροφή στις τέχνες και τον πολιτισμό είναι το καλύτερο φάρμακο.
Αθήνα 20/10/2022