Προβολή στο Πολιτιστικό Κέντρο με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας για το Καθεστώς Προστασίας των Προσφύγων» (World Refugee Day) “Το Λιμάνι της Χάβρης”

Η Κινηματογραφική Λέσχη Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής, παρουσιάζει την Τετάρτη 24/6/2015 στις 21:00, με αφορμή τον εορτασμό, από τα Ηνωμένα Έθνη, της Διεθνούς Ημέρας για το Καθεστώς Προστασίας των Προσφύγων» (World Refugee Day)" με ελεύθερη είσοδο, στον κήπο του Π.Κ. την ταινία:
 

“Το Λιμάνι της Χάβρης” (Le Havre), Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Δραματική 2011 | Έγχρ. | Διάρκεια: 93΄. Σκηνοθεσία: Ακι Καουρισμάκι. Με τους: Αντρέ Βιλμς, Κάτι Ούτινεν, Ζαν- Πιέρ Νταρουσέν, Μπλοντέν Μιγκέλ, Ελίνα Σάλο, Εβελίν Ντιντί. (Ακατάλληλη κάτω των 13 ετών)
 

Περιγραφή:

Ο Μαρσέλ Μαρξ, ένας μποέμ τύπος που κάποτε φιλοδοξούσε να πιάσει την καλή ως συγγραφέας στο Παρίσι, έχει αποτραβηχτεί στη Χάβρη, το δεύτερο πιο πολυσύχναστο λιμάνι της Γαλλίας. Πλέον μοιράζει την καθημερινότητά του ανάμεσα στο ταπεινό επάγγελμα του λούστρου, τις συχνές του επισκέψεις στο αγαπημένο του μπαρ και τη φροντίδα της Αρλετί, της βαριά άρρωστης συζύγου του. Ένα παιχνίδι της μοίρας, όμως, θα τον φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ίντρισα, έναν ανήλικο λαθρομετανάστη από την Αφρική, τον οποίο αναζητά η αστυνομία. Ο Μαρσέλ, βασισμένος στην έμφυτη αισιοδοξία που τον διακρίνει και στην ανθρωπιά του κοινωνικού του περιγύρου, αναλαμβάνει να τον βοηθήσει να βρει το δρόμο του. Έστω κι αν χρειαστεί να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του...Η μελαγχολία του λιμανιού της βόρειας Γαλλίας, ταιριάζει γάντι στο μουντό χιούμορ και την τσαλακωμένη ανθρωπιά του ξεκούρδιστα μελωδικού σινεμά του, Ακι Καουρισμάκι. 

Το «Λιμάνι της Χάβρης» είναι ένα γλυκόπικρο ενήλικο παραμύθι δια χειρός Άκι Καουρισμάκι («Φώτα στο Σούρουπο», «Μποέμικη Ζωή», «Μακριά Πετούν τα Σύννεφα»), που έκλεψε τις εντυπώσεις στο 64ο Φεστιβάλ Καννών, εξασφαλίζοντας το Βραβείο της FIPRESCI, αλλά και Εύφημο Μνεία από την Οικουμενική Επιτροπή.
 

(Η ταινία είναι ευγενική χορηγία των εταιρειών AmaFilms και Feelgood Entertainment) 
 

Την εισήγηση για την Διεθνή Ημέρα και τον πρόλογο της ταινίας θα κάνει το μέλος της λέσχης Επαμεινώνδας Μπικάκης
 

Η Υπεύθυνη της Κινηματογραφικής Λέσχης: Στάικου Σέβη.

Εκδήλωση-Συναυλία αλληλεγγύης για τη νέα αποστολή της Πρωτοβουλίας "Ένα Καράβι για τη Γάζα" - Στόλος της Ελευθερίας ΙΙΙ

Λίγες μέρες πριν σαλπάρουμε για να συναντήσουμε τον αποκλεισμένο λαό της Γάζας, σας προσκαλούμε στη μεγάλη μας Εκδήλωση - Συναυλία αλληλεγγύης της Πρωτοβουλίας "Ένα Καράβι για τη Γάζα"- Στόλος της Ελευθερίας ΙΙΙ 

Το ταξίδι βασίζεται στην σκληρή δουλειά και την αποφασιστικότητα ανθρώπων απ' όλον τον κόσμο, που τους ενώνει η αλληλεγγύη και τους δυναμώνει το πείσμα των Παλαιστινίων. Βασίζεται όμως και στην αλληλεγγύη ομάδων και ατόμων που προσφέρουν, με όποιον τρόπο μπορούν, από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. 

Με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και εδώ, στη χώρα μας, μπορούμε παράλληλα να μη ξεχνάμε  τα προβλήματα της κατοχής και του πολέμου στην περιοχή μας. 

Προσκαλούμε κάθε άνθρωπο να στηρίξει και αυτό το ταξίδι που, με πενιχρά μέσα, επιχειρεί να υψώσει τη φωνή κατά της κατοχής, κατά του αποκλεισμού, κατά του σύγχρονου απαρτχάιντ και κατά της μεγαλύτερης ανοιχτής φυλακής στον κόσμο, που κρατάει φυλακισμένους πάνω από 1.800.000 ανθρώπους.  



Γιατί μόνο εκεί μπορούμε να στηριζόμαστε. Στην αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων και των λαών. 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18 Ιουνίου
 στα Προπύλαια, από τις 7.μμ

Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Γεια σου Τάκη (Σπυριδούλα & Δ.Πουλικάκος)

Κάτω από το Δέντρο 

Μάρθα Φριντζήλα & Π. Τσεβάς

Στάθης Δρογώσης

Κώστας Παρίσσης & Νίκος Γιούσεφ (Υπόγεια Ρεύματα)

ALPHA BANG

Φράξια 
 
Radio sol 

Νατάσα Παπαδοπούλου-Τζαβέλα & Νίκος Λώλης 
 
Δημήτρης Καρούσος 
 
DJ HUMANO 

& 

Μάνια Παπαδημητρίου: Μονόλογοι από τη Γάζα
Διαβάζουν οι ηθοποιοί: 

Μάρω Αγρίτη, 
Μανώλης Γιούργος, 
Μάνος Καπερώνης, 
Μάτα Καστρησίου, 
Αθηνά Κεφαλά 
Σέβη Στάικου 
Άννα Χατζησοφιά

πηγή: http://www.shiptogaza.gr

Ελληνικά Λαϊκά Παραμύθια - Τα ανθρωποφαγικά

Η ερασιτεχνική Αυτόνομη Θεατρική Ομάδα Συναδέλφων Α.Θ.Ο.Σ. του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων του ΟΤΕ Ν. Αττικής παρουσιάζει την 1η της παράσταση "Ελληνικά Λαϊκά Παραμύθια-Τα ανθρωποφαγικά" (για μεγάλους). Η ελληνική προφορική παράδοση προερχόμενη από την μυθολογία και την αρχαία τραγωδία, προσφέρει μια διεισδυτική ματιά στα αρχέγονα ένστικτα, προτού υποστούν τις κοινωνικές λειάνσεις που γνωρίζουμε σήμερα. Οι γονείς τρώνε τα παιδιά και τούμπαλιν, αποκαλύπτωντας την αέναη διαδικασία ενσωμάτωσης και την προσπάθεια απογαλακτισμού, αλλά και το πώς στοιχεία του παγανισμού εγκολπώνονται στη χριστιανική παράδοση. Τέλος, κανείς μπορεί να διακρίνει τις ρίζες των πατριαρχικών δομών και της ηθικοπλαστικής αφήγησης για το ποιος είναι ο άνδρας, ποια η γυναίκα και ποιοι οι ρόλοι τους. Παρασκευή 19/6/2015, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής στις 21:00. Διάρκεια 35'. Είσοδος Ελεύθερη

Παίζουν οι:
Λίζα Δολιανίτη
Αιμιλία Κορακιανίτου
Γιάννης Κυρίτσης
Γιώτα Μαρτάκου
Χριστίνα Τσίντζου
Γιώργος Φουντουλάκης

Σκηνοθεσία
Σέβη Στάικου
Ολυμπία Βαγγελάτου

Βοηθός Σκηνοθέτη-Μουσική Επιμέλεια
Κωστής Ντέμος

Οι «ανεπιθύμητοι» διώκτες των μνημονίων

Άρης Χατζηστεφάνου

 

Για τους μεγαλόσχημους Eλληνες δημοσιογράφους είναι δύο ασήμαντοι δικηγόροι. Για τα Ηνωμένα Εθνη είναι δύο από τους σημαντικότερους εν ζωή επιστήμονες στον χώρο του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους Ελληνες πολιτικούς των μνημονίων ήταν απλώς μια ενοχλητική φωνή που θα μπορούσε να ενισχύσει τη χώρα απέναντι στους δανειστές της
Το πρώτο καθήκον κάθε κράτους είναι απέναντι στους πολίτες του.

Σεφάς Λουμίνα

Eίχαν περάσει ελάχιστες ώρες από τη στιγμή που ο Σεφάς Λουμίνα έφτασε στο ξενοδοχείο του στο κέντρο της Αθήνας. Τα Ηνωμένα Εθνη τού είχαν αναθέσει ως ειδική αποστολή να εξετάσει τις επιπτώσεις των μνημονίων στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αφησε τις βαλίτσες του στο δωμάτιο και κατέβηκε να συναντήσει την ομάδα εμπειρογνωμόνων και μεταφραστών που είχε έρθει να τον υποδεχτεί. Ηταν η στιγμή που άκουσε περίεργους θορύβους από το λόμπι του ξενοδοχείου. Περαστικοί αλλά και αστυνομικοί μαζεύονταν έξω από την πόρτα για να δουν τι είχε συμβεί. Οπως του εξήγησαν οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου, κάποιος είχε νοικιάσει ένα δωμάτιο στον έκτο όροφο, άνοιξε το παράθυρο και πήδηξε στο κενό. Στο σημείωμα που άφησε εξηγούσε ότι δεν άντεχε άλλο την κατάσταση στην οποία τον οδήγησε η οικονομική κρίση.
«Και αυτές ήταν μόνο οι πρώτες μου ώρες στην Ελλάδα» μου εξήγησε ο Σεφάς Λουμίνα, πριν αρχίσει να παραθέτει αμέτρητα περιστατικά εξαθλίωσης και απόγνωσης που κατέγραψε τις λίγες ημέρες που βρισκόταν στην Αθήνα. Η έκθεση την οποία παρουσίασε στα Ηνωμένα Εθνη ήταν πραγματικός κόλαφος όχι μόνο για τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά και για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Μεταξύ άλλων η έκθεση σύστηνε στους δανειστές (άρα και στην Ε.Ε.) να διακόψουν κάθε πρόγραμμα «βοήθειας», εάν αυτή παρέχεται υπό όρους ταπεινωτικών πολιτικών που υπονομεύουν την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και να συμπεριλάβουν τη μείωση της ανεργίας και της φτώχειας ως μετρήσιμους στόχους στο πρόγραμμα προσαρμογής.
Χωρίς ίσως να το συνειδητοποιεί και ο ίδιος, μετατρεπόταν σε persona non grata για την Ε.Ε. και την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Απέναντί του δεν είχε απλώς συγκεκριμένα πρόσωπα που προσπαθούσαν να αποσιωπήσουν την έρευνά του για να προωθήσουν τις μνημονιακές πολιτικές, αλλά θεσμούς που αδιαφορούσαν για την καταστρατήγηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση στο σύνολό της», μου εξηγεί ο διακεκριμένος καθηγητής, «ήταν εξαιρετικά εχθρική στην αποστολή του ΟΗΕ για το εξωτερικό δημόσιο χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα και στρεφόταν εναντίον κάθε σχετικού ψηφίσματος». Και όταν ο ίδιος ρωτούσε γιατί συνέβαινε αυτό η απάντηση ήταν πως «το να εξετάζεις τα ανθρώπινα δικαιώματα σε σχέση με το χρέος αποτελεί σπατάλη χρημάτων».
Ο Σεφάς Λουμίνα δηλώνει εξαρχής ότι «μια χώρα οφείλει να αποπληρώνει τα χρέη της». Σπεύδει όμως να συμπληρώσει ότι κανείς δεν μπορεί να απαιτεί την αποπληρωμή εάν αυτή στερεί από το κράτος την ικανότητα να εξυπηρετήσει πρωταρχικές υποχρεώσεις του απέναντι στον πληθυσμό του». Παρά την εχθρική στάση της Ε.Ε. πίστεψε προς στιγμήν ότι η έκθεσή του θα προσέφερε ένα πανίσχυρο όπλο στην τότε ελληνική κυβέρνηση για να διαχειριστεί ή και να διαγράψει τα χρέη της. Αυτό που δεν μπορούσε να διανοηθεί είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδας θα στρεφόταν εναντίον του γιατί τόλμησε να υπερασπιστεί την Ελλάδα σε βάρος των πιστωτών. «Δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια αντίδραση» μου εξηγεί. «Πίστευα πως κάθε κυβέρνηση θα αγκάλιαζε μια έκθεση η οποία την βοηθούσε να ενισχύσει τη θέση των πολιτών της».
Η ελληνική κυβέρνηση όμως, η οποία καταδίκαζε κάθε σχετικό ψήφισμα στο πλαίσιο της Ε.Ε., δεν ήταν ο μοναδικός του αντίπαλος. Οταν ο Σεφάς Λουμίνα επέστρεψε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 2015, ως μέλος πλέον της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, έπεσε και αυτός θύμα της προσπάθειας αποδόμησης που ενορχήστρωναν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το παρακάτω απόσπασμα από τη στήλη του Γιάννη Πρετεντέρη στα «Νέα» συνοψίζει τη στάση αρκετών δημοσιογράφων που διαλαλούσαν την άγνοιά τους ως προσόν: «Ευτυχώς η “Αυγή” αποκάλυψε μερικές από τις “σημαντικές προσωπικότητες” της Επιτροπής - δεν θα αναφέρω τα ονόματα, είναι παντελώς άγνωστα. Μετέχουν λοιπόν (σύμφωνα με την εφημερίδα) ένας δικηγόρος “με ειδικότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα”, ένας “πρώην(!) ειδικός για το δικαίωμα στην τροφή”(!)…».
Δεν υπήρχε αμφιβολία πως ο «δικηγόρος» ήταν ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Σεφάς Λουμίνα. Αναζητώντας όμως και τον «πρώην ειδικό για το δικαίωμα στην τροφή» συνειδητοποιήσαμε ότι πρόκειται για τον ειδικό εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών, Ολιβιέ ντε Σούτερ, ο οποίος μετέχει επίσης στην Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους. Ηδη από την πρώτη στιγμή που καθίσαμε μαζί του για μια συνέντευξη καταλάβαμε γιατί είχε περάσει στη μαύρη λίστα των «τιτάνων» της ελληνικής δημοσιογραφίας. «Οι δανειακές συμβάσεις», μου εξηγεί ο παγκοσμίου φήμης καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, «μπορεί να είναι άκυρες εάν αποδειχτεί ότι η μια πλευρά έπεσε θύμα εξαναγκασμού – εάν δηλαδή δεν δόθηκε στην Ελλάδα καμία άλλη επιλογή από το να τις αποδεχτεί».

Ολιβιέ ντε Σούτερ, πρώην ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή |

Αν και εξετάζουν διαφορετικές χρονικές στιγμές των δανειακών συμβάσεων (τη σύναψη και τις επιπτώσεις από την εφαρμογή τους) οι δυο καθηγητές και πρώην εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ φαίνεται να καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: Οι δανειακές συμβάσεις θα μπορούσαν να κηρυχθούν άκυρες είτε γιατί υπογράφηκαν υπό καθεστώς εξαναγκασμού είτε γιατί η εφαρμογή τους θα οδηγούσε αποδεδειγμένα σε παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ποιος θέλει όμως να ακούσει δύο καθηγητές του ΟΗΕ που «απέτυχαν» τόσο οικτρά στην καριέρα τους, ώστε δεν κέρδισαν την αποδοχή των ελληνικών μέσων ενημέρωσης;

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος: Προβολή στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ταινίας "“ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ”

Η Κινηματογραφική Λέσχη Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής, παρουσιάζει την Τετάρτη 10/6/2015 στις 21:00, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος και με ελεύθερη είσοδο, την ταινία:
 

“ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ” Ελλάδα – 2004 – 61΄.

Σκηνοθεσία: Λυδία Καρρά.

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα.

Αφηγητές:  Πέμη Ζούνη, Λευτέρης Βογιατζής.

Παραγωγή: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΕΡΤ ΑΕ, ΛΥΔΙΑ ΚΑΡΡΑ

Σχετικά με τη ταινία
Το Αιγαίο που αγαπήσαμε, με τις σκληροτράχηλες πλαγιές & τις παρθένες ακρογιαλιές, εξαφανίζεται με γοργούς ρυθμούς… Στη θέση του, αναδύεται ένα ατέλειωτο γιαπί χωρίς αμπέλια, αλώνια, αδόμητες παραλίες… Η ταινία, ανιχνεύει τις ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων, της μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών & αναμειγνύεται με τον λόγο – αντίλογο των κατοίκων, πλέκοντας το νήμα ενός πολυδιάστατου προβληματισμού. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής. Σ’ ένα άλλο επίπεδο, η ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων… Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν… Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «… το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες. Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας…»

Η Λυδία Καρρά για την ταινία της:
Η «ΦΩΝΗ ΑΙΓΑΙΟΥ» είναι καρπός αγωνίας για το πώς μεταχειριζόμαστε τη Γη στη χώρα μας, ειδικά το Αιγαίο. Μια γη που αγαπάμε αλλά θέλουμε, όπως ο Κρόνος στο μύθο, να καταβροχθίσουμε. Στην ταινία αναζητούνται αιτίες στα χρόνια της φτώχειας, του ξεριζωμού. Οι φωνές - όλες κατοίκων - πλέκουν έναν πολυδιάστατο προβληματισμό. Σε βαθύτερο επίπεδο, διαφαίνεται το εφήμερο, η παροδικότητα της ανθρώπινης φύσης.

Το φιλμ το 2005 απέσπασε το Βραβείο «Καλύτερης Ταινίας για τη Φύση» EUROPEAN HERITAGE FILM FESTIVAL 2005.

Η Υπεύθυνη της Κινηματογραφικής Λέσχης: Στάικου Σέβη.