Ένας χρόνος από τις εκλογές του
Π.Κ. και 4η χρονιά για εμένα σαν μέλος του Δ.Σ.
Αυτά που θα σας πω δεν τα
λέει κάποιος που έχει μια περιστασιακή σχέση με το χώρο αυτόν και δεν εννοώ τον
πολιτισμό ως αφηρημένη έννοια, αλλά το συγκεκριμένο Πολιτιστικό Κέντρο
Εργαζομένων του ΟΤE και σας τα λέει κάποιος που μαζί με τους
υπόλοιπους συντρόφους της Πολιτιστικής
Δημιουργίας, παλεύει σε αυτό το πεδίο κοινωνικής δράσης, γιατί
πιστεύει βαθιά στην ιδέα: «χειραφέτηση της εργατικής
τάξης μέσω του Πολιτισμού» σαν έναν από τις τρεις βασικούς πυλώνες των
διεκδικήσεων του Σ/Κ, μαζί, βεβαίως, με την πάλη για τα εργασιακά και την πάλη
για την ειρήνη.
Θα μπορούσα να κάνω μια γενική
και φιλολογική τοποθέτηση για τα οφέλη του Πολιτισμού, τα οφέλη της δεκτικής ή
της δημιουργικής πολιτιστικής δραστηριότητας, για το πώς εξευμενίζει τα ήθη η
μουσική, πώς το Θέατρο ανοίγει τους ορίζοντές του
ανθρώπου, τί σημαίνει για εμάς ερασιτεχνική και λαϊκή δημιουργία,
ανάπτυξη της συναδελφικότητας κλπ κλπ, αλλά δε θα το κάνω.
Και δε θα το κάνω αυτή τη φορά
όπως στο παρελθόν, γιατί φαίνεται ότι όλα αυτά είναι βαρετά ευχολόγια. Έτσι δεν
είναι;
Και δε θα το κάνω ακριβώς γιατί,
αναρωτιέμαι ύστερα από αυτήν την πορεία που έχω διανύσει εδώ μέσα, αν
υπάρχει στα αλήθεια λόγος.
Και για να μου λυθεί η παραπάνω
απορία, χρειάζομαι τη βοήθειά σας και άρα σας απευθύνω τα εξής ερωτήματα:
·
Το
Π.Κ. του ΟΤΕ είναι ένας υγιής, λειτουργικός φορέας, στον οποίο συνυπάρχουν
διαφορετικές ιδεολογίες οι οποίες αντιμάχονται δεοντολογικά και ταυτόχρονα
πλαισιώνουν από κοινού τα αυτονόητα των παραπάνω δράσεων δημιουργικά ή είναι
ένας χώρος που δρουν σε πολύ μεγάλο βαθμό πάτρονες με σκληρά παραταξιακά
χαρακτηριστικά, ιδιοτέλεια και παραγοντισμό.
·
Είναι
ένας χώρος οικονομικά διαφανής με χρηστό πλάνο διαχείρισης των πόρων του ή
υπάρχει μαυρίλα και ερωτηματικά σχετικά με τα λογιστικά του δεδομένα;
·
Είναι
ένας χώρος που έχει σαφές αποδεκτό και εφαρμόσιμο από όλους καταστατικό ή είναι
παιδική χαρά στην οποία ο καθένας πράττει κατά το δοκούν;
·
Είναι
διασφαλισμένη η διαλεκτική σχέση μεταξύ της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας ή
δεν υπάρχει σεβασμός ούτε σε βασικά δημοκρατικά χαρακτηριστικά;
·
Είναι
τελικά ο συνδικαλισμός λειτούργημα ή γηπεδικό χόμπι για να
καυχιόμαστε ότι κατατροπώσαμε ο ένας τον άλλο στην τάδε ή δείνα συνέλευση και
έπειτα να πάμε όλοι μαζί να χαβαλεδιάσουμε σε μια παρτίδα τάβλι;
Εάν ισχύει η καλή περίπτωση, τότε
εγώ και πολλοί άλλοι, κάτι λάθος έχουμε καταλάβει και μάλλον βλέπουμε
φαντάσματα.
Αν, όμως, ισχύει η άλλη περίπτωση
τότε έχουμε δύο τινά για αυτούς που μετέχουν της κατάστασης.
·
Ή τους
διαφεύγει η πραγματικότητα, δεν έχουν τα εργαλεία να την αποκρυπτογραφήσουν και
άρα έτσι κι αλλιώς αποτελούν βαρίδι για το Π.Κ.
·
Ή οικειοθελώς κάνουν
πως δεν ακούν και δε βλέπουν και κατ’ επέκταση υπονομεύουν και
υποτιμούν τις φωνές που εκθέτουν την κατάσταση, είτε γιατί έχουν αφομοιωθεί και
αλλοτριωθεί από το σύστημα που έχει σαρώσει και το Σ/Κ και που
οδήγησε και την ίδια τη χώρα στην οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνουμε,
είτε είναι αυτό που λέει και ο ποιητής δειλοί μοιραίοι και άβουλοι
αντάμα, οπότε και πάλι, όπως και οι πρώτοι είναι βαρίδι για το χώρο.
Καλώ λοιπόν, όλους να κάνουν αυτή
την ερώτηση στον εαυτό τους και να δούνε ποια από αυτές τις κατηγορίες ανήκουν,
γιατί σε κάποια ανήκουν αναγκαστικά.
Εάν ανήκετε σε αυτούς που έχουν τις ίδιες απορίες με εμάς σας καλούμε να
συμπράξουμε -με σκοπό τη λύση του γόρδιου δεσμού και την υγιή ανάπτυξη του
Πολιτιστικού. Εάν ανήκετε σε όποια άλλη κατηγορία μπορείτε να βγείτε και στον
κήπο, όπως ήδη έχετε κάνει κάποιοι, γιατί αυτά που λέμε δε σας αγγίζουν και
έτσι με ένα τρόπο θα έχετε απαντήσει και στις απορίες μας.
Θυμίζω ή ενημερώνω το σώμα ότι η Πολιτιστική
Δημιουργία είναι η τρίτη δύναμη στο Π.Κ., ωστόσο, αποκλείστηκε όπως και
όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις της μειοψηφίας, από την συγκυβέρνηση των άσπονδων
φίλων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, με συνοπτικές και πραξικοματικές διαδικασίες. Ο ταμίας ανήκει
στην παράταξή μας. Δε μας δόθηκε ποτέ και μάλιστα χωρίς καμία, έστω τυπική
αιτίαση.
Παρακάτω, πάμε σας παρακαλώ, να
δούμε την κατάσταση των οικονομικών του Π.Κ.
Η παρουσίαση του Οικονομικού
Απολογισμού του έτους 2015 μας επιβεβαίωσε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει
το Πολιτιστικό Κέντρο, δεν εντοπίζονται μόνο στις προσωπικές αντιδικίες των
προσώπων που το διοικούν. Το Π.Κ., συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
αντιμετωπίζει έντονα οικονομικά προβλήματα που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη
βιωσιμότητα και την ανεξαρτησία του.
Η «συγκυβέρνηση» σας, σύμφωνα με
τα στοιχεία που οι ίδιοι μας παρουσιάσατε, αύξησε τη ζημία της Χρήσης
από το έτος 2014 στο 2015 κατά περισσότερο από 145%! Η συγκεκριμένη αύξηση της
ζημίας δεν προήλθε από επενδύσεις στον πολιτισμό ή στην υποδομή των
πολιτιστικών τμημάτων, αλλά από αύξηση των ζημιών στα κυλικεία που υπάγονται
στο Πολιτιστικό Κέντρο (οι ζημίες αυξήθηκαν από 26.430 € το 2014 σε 49.262 € το
2015!).
Το άκρως, όμως, εντυπωσιακό και
κατά τη γνώμη μας απαράδεκτο, είναι ότι για τα εν λόγω κυλικεία δεν έχει ποτέ
εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης εισροών – εκροών. Για να ακριβολογούμε,
εφαρμόζετε ένα μεσοβέζικο και εντελώς αναποτελεσματικό σύστημα «παρακολούθησης»
μόνο των εισροών των κυλικείων και αυτό ακόμα με ερωτηματικά, μιας και η εικόνα
π.χ. της ενοικίασης του χώρου σε φορείς για εκδηλώσεις και άρα τα
έσοδα από αυτές δεν αποτυπώνεται πουθενά.
Πιο απλά, ουδέποτε
παρακολουθήσατε και φυσικά ουδέποτε λογοδοτήσατε, για το εάν, που, από ποιον,
και σε ποια τιμή πουλήθηκαν οι εισροές που αγοράστηκαν με τα χρήματα των μελών
του Πολιτιστικού Κέντρου των Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής! Η τακτική αυτή μας
προκαλεί, νομίζω εύλογα, υπόνοιες και υποψίες τις οποίες πολλάκις έχουμε
εκφράσει εντός του Δ.Σ.
Η Πολιτιστική Δημιουργία
ζητάει επίμονα και συνεχόμενα τα τελευταία χρόνια την αξιόπιστη διαχείριση των
οικονομικών πόρων του Πολιτιστικού Κέντρου. Προσέκρουσε, ωστόσο, σταθερά στην
αδιαφορία σας και την άρνηση συνεργασίας σας.
Καταγγέλλουμε, λοιπόν, ότι η διαμάχη που
προβάλλετε προς τα μέλη του Πολιτιστικού είναι μόνο για τους τύπους και
προκειμένου να εστιαστεί το ενδιαφέρον των μελών σε πρόσωπα κι όχι στο
ανεπαρκές σας έργο που έχει επιτευχθεί με μεγάλες οικονομικές ζημίες, οι οποίες
σαφώς και υποθηκεύουν το μέλλον, την ποιότητα και την αυτάρκεια του
Πολιτιστικού.
Προειδοποιούμε, συναδέλφισσες και
συνάδελφοι, ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια της ανοχής μας και προτιθέμεθα να
ζητήσουμε έλεγχο των οικονομικών στοιχείων των τελευταίων Οικονομικών Χρήσεων
από Ανεξάρτητη Αρχή, προκειμένου να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του
Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής, προς όφελος των εργαζομένων
και των συνταξιούχων του Ομίλου ΟΤΕ.
Επίσης, προτείνουμε το Π.Κ. να
απαλλαχθεί εντελώς από τα κυλικεία, τα οποία μάλιστα, δεν ήταν δικά του, αλλά
του εκχωρήθηκαν από την ΟΜΕ-ΟΤΕ. Γιατί;
·
Γιατί
έχουν απίστευτα μεγάλο λειτουργικό κόστος , λόγω κακοδιαχείρισης και είναι
εντέλει ζημιογόνα
·
Γιατί
δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί εμείς που εκλεγόμαστε από τους συναδέλφους μας να
ασκήσουμε ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και μόνον, γινόμαστε ακούσια ιδιοκτήτες
μπαρ, εστιατορίου και καφέ, κάτι που απαιτεί και άλλα προσόντα
διαχείρισης και ελέγχου και εν πάσει περιπτώσει δεν έχουμε έρθει
εμείς εδώ γι΄ αυτό.
·
Γιατί,
όλη η θολούρα σχετικά με την οικονομική διαχείριση προκύπτει αποκλειστικά και
μόνο από τη διαχείρισή τους και όχι από τις υπόλοιπες δραστηριότητες
του Π.Κ, παρότικι εκεί έχουμε ενστάσεις, αλλά εκείνες θα μπορούσαν να μην
είναι αγεφύρωτες.
Δε μας φτάναν μάλιστα τα δύο
κυλικεία που ήδη είχαμε, πέρσι ανοίξαμε και τρίτο, γιατί άραγε; Γιατί
οι δουλειές πήγαιναν πρίμα;
Προτείνουμε, λοιπόν,
την αυτονόμηση τους, την παραχώρησή τους με όλο τον εξοπλισμό στους
υπαλλήλους του και να προχωρήσουν στην αυτοδιαχείρισή τους.
Θέλω να κλείσω σιγά σιγά,
θίγοντας άλλο ένα ζήτημα που θεωρώ σημαντικό.
Τον ρόλο του Π.Κ. στα χρόνια της
κρίσης και της εργασιακής επισφάλειας.
·
Πού
ήμασταν και σε τί βαθμό κοντά στον συνάδελφό μας και τον συνταξιούχο,
αλλά κυρίως που ήμασταν και σε τί βαθμό κοντά στις ανάγκες των νέων
συναδέλφων της επισφάλειας, του σύγχρονου Νταχάου που έχει πάρει
κεφάλι και στον Όμιλο ΟΤΕ.
·
Υπηρετήσαμε
και σε τί βαθμό τους σκοπούς μας απέναντι στις ανάγκες όλων των
παραπάνω για συναδελφική αλληλεπίδραση μέσα από τον πολιτισμό και την εγκόλπωση
τους στις δράσεις μας, εξυγιαίνοντας ταυτόχρονα τη λειτουργία του
Π.Κ. με τα τόσα προβλήματα;
·
Στις
δραματικές αλλαγές στο σώμα της κοινωνίας που επέβαλλε η κρίση πώς αντιδράσαμε;
·
Ήμασταν
φορέας πραγματικής αλληλεγγύης, σχηματίσαμε ασπίδα προστασίας τους στο βαθμό
και το πλαίσιο των δυνατοτήτων μας;
Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με το
ιστορικών διαστάσεων ζήτημα που λέγεται προσφυγικό.
Κάποιοι μας είπαν (η ΔΑΚΕ
συγκεκριμένα) ότι αυτή η επιμονή μας για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες είναι
ζήτημα αυτοδιαφήμισής μας.
Τους λέμε:
Η αλληλεγγύη είναι ο πολιτισμός
μας και ναι όχι μόνο δεν την κρύβουμε αλλά την προπαγανδίζουμε κιόλας με σκοπό
να επηρεάσουμε όλο τον κόσμο, καθότι για μας η πολιτικοί, κοινωνικοί και οι
συνδικαλιστικοί αγώνες δεν είναι χόμπι, ούτε δημόσιες σχέσεις διαδρόμων που δεν
μεταφέρονται στην κοινωνία.
Το προσφυγικό, η οικονομική και
ανθρωπιστική κρίση που ακόμα υπάρχει και απειλεί τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η
διαφθορά , το κράτος, τα σωματεία και οι θεσμοί που είναι στελεχωμένοι από το
καθεστώς των 40 χρόνων και τώρα εμφανώς δε μπορούν να λειτουργήσουν
αποτελεσματικά, η νέα γενιά που φεύγει από την χώρα για να ζήσει, η ανεργία και
η επισφάλεια που κυνηγάει όλες τις ηλικίες , το περιβάλλον που
καταστρέφεται στο όνομα της απαιτούμενης ανάπτυξης, οι φασίστες που απειλούν
τον πολιτισμό και την ανθρωπιά, είναι ζητήματα για τα οποία πρέπει να
συγκροτηθούμε και να συμβάλουμε με κάθε δυνατό τρόπο.
Η συνδικαλιστική και πολιτιστική
ανασυγκρότηση πρέπει να γίνουν η καθημερινή μας ατζέντα.
Όταν καταρρέει ο κόσμος γύρω μας,
έχουμε χρέος να ενημερώσουμε για αυτά που ξεθεμελιώνουν τον κοινωνικό ιστό και
αποσαθρώνουν την ομοψυχία. Πρέπει να συσαστρευτούμε
να ξαναστηθούν στα πόδια τους ο Πολιτισμός, το ήθος, η Δημοκρατία.
Ο αγώνας μας για όλα αυτά, αγώνας που πρέπει να υιοθετηθεί από το Π.Κ.,
έχει ορίζοντα μια κοινωνία πολιτισμένη της ευημερίας με ισότητα,
δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και περιβαλλοντική προστασία. Η αλληλεγγύη
είναι ο πολιτισμός μας, η ανιδιοτέλεια και τα ευγενή κίνητρα είναι ο τρόπος
μας, η κουλτούρα μας , τα όπλα μας.
Και θα νικήσουμε.
Ψηφίζουμε λευκό στον οικονομικό
απολογισμό και επιφυλασσόμαστε για τις επόμενες ενέργειές μας.
Καταψηφίζουμε το πρόγραμμα δράσης και τον προϋπολογισμό.
